• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابوذر بوزجانی (مقاله‌دوم)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: ابوذر بوزجانی.


ابوذر بوزَجانی (م. ۳۸۷ق) از عارفان بزرگ سده چهارم و اهل بوزجان نیشابور بود. وی به خاطر کراماتش شهرت داشت و مورد علاقه مردم بود و سرانجام در سال ۳۸۷ هجری قمری درگذشت.



بوزَجانی از عارفان بزرگ سده چهارم بود و در بوزَجان (بوژگان) از توابع نیشابور می‌زیست.
صاحب کرامات بود و مردم به وی علاقه مند بودند. به خاطر آوازه‌ای که داشت، سبکتکین، پدر سلطان محمود غزنوی نزد او رفت و پندهایی آموخت و سپس پسرش محمود را که کودکی بیش نبود به دیدار بوزجانی برد.
ابوذر بوزجانی شعر نیز می‌سروده و اشعاری به عربی و فارسی دارد.


از بوزَجانی دیوان شعری به جا مانده است.


بوزَجانی در سال ۳۸۷ هجری درگذشت.
[۲] جامی، عبدالرحمان، نفحات الانس، ص۳۵۷.
[۳] دارابی، محمد بن محمد، ریاض العارفین، ص۵۵.
(دیگر منابع:
[۴] جمعی از فضلاء و دانشمندان دوره قاجار، نامه دانشوران، ج۸، ص۲۵۷.
[۶] دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، ج۱، ص۳۹۸.
)


۱. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۴۰.    
۲. جامی، عبدالرحمان، نفحات الانس، ص۳۵۷.
۳. دارابی، محمد بن محمد، ریاض العارفین، ص۵۵.
۴. جمعی از فضلاء و دانشمندان دوره قاجار، نامه دانشوران، ج۸، ص۲۵۷.
۵. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۷، ص۱۰۶.    
۶. دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، ج۱، ص۳۹۸.



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «ابوذر بوزجانی»، ج۲، ص۶۴.









جعبه ابزار