• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابوالقاسم صنادیقی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ابوالقاسم صنادیقی، از شورشیان عصر بنی‌عباس و از رهبران قرامطه بود که در یمن خروج کرد و سرانجام به سال ۱۶۳ ق توسط مهدی عباسی کشته شد.



ابوالقاسم، ملقب به صنادیقی، که دعوت‌گر قرمطیان در یمن بود ابن ابی‌الفوارس خوانده می‌شد. گروه زیادی از مردم بنا بر دعوت وی به او گرویدند و او ایشان را از اسلام خارج نمود. او کودکان را کشت، زنان را اسیر، و خود را «ربّ العزه» خواند. وی با همین نام، با دیگران مکاتبه می‌کرد. او فرمان می‌داد تا مردم همسران، دختران و خواهران خود را در خانه‌اش ـکه دارالصفوه خوانده می‌شدـ گرد آورده و با آنان درآمیزند. آن گاه، زنانی را که در آن شب آبستن می‌شدند برای خود برمی گزید و نوزادان حاصل این همخوابی با محارم را به غلامی خود می‌گرفت. هم چنین نوزادان آن شب را «فرزندان برگزیده» می‌نامید.


درباره سرانجام ابوالقاسم اختلاف وجود دارد؛ بنابر نقل برخی منابع، صنادیقی دست‌گیر و روانه بغداد شد، و خلیفه «المهدی»، او را کشت. برخی نیز گفته‌اند که صنادیقی به بیماری طاعون مرد.
[۱] دواداری، ابو بکر بن عبدالله، کنز الدرر و جامع الغرر، ج۶، ص۶۳.



۱. دواداری، ابو بکر بن عبدالله، کنز الدرر و جامع الغرر، ج۶، ص۶۳.
۲. نویری، شهاب الدین، نهایة الارب فی فنون الادب، ج۲۵، ص۲۴۵.    



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۳۸۵.





جعبه ابزار