مسجد الحرام در گذر تاریخ و در توسعه‌هایی که صورت گرفت، دارای درهای بسیاری شد که برخی از آنها، در هر دوره، نامی ویژه به خود گرفت. در حال حاضر، مسجد، شمار فراوانی درِ کوچک و بزرگ دارد.
باب بنی شیبه از اعتبار خاصی برخوردار بوده است؛ زیرا پس از سقوط هبل از بام کعبه، آن را در کنار این در دفن کردند و بنابراین، رفت و شد موحدان در اینجا، به معنای کوبیدن بیشتر شرک و بت پرستی است. استحباب ورود از این در به مسجد، به همین دلیل است.
در سمت شمالی مسجد، افزون بر درهای متعدد، مهمترین دری که در امتداد کوه مروه قرار دارد باب الفتح است که ورودی آن بسیار بزرگ می باشد. این همان است که رسول خدا(صلی الله علیه وآله) در فتحمکه (۲۰ رمضان سال هشتم هجرت) از آن وارد گردید.
