ابن باقلانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احمد بن حسن بغدادی (
۴۰۶-
۴۸۸ق) مشهور به ابن باقلانی (باقلاوی) از حافظان و
محدثان حدیث
بغداد در
قرن پنجم هجری قمری بود. وی، بزرگان عصر خویش را
جرح و تعدیل می‌کرد، لذا او را
یحیی بن معین عصر خویش می‌دانستند.
ابوالفضل
احمد بن حسن بن
احمد بن خیرون بغدادی مشهور به ابن باقلانی (باقلاوی)، در ۲۷
جمادی الآخر سال ۴۰۶ یا
۴۰۴ق متولد شد.
او از حافظان حدیث و محدثان بغداد به شمار می‌رفت.
احادیث بسیاری شنیده و آنها را به رشته تحریر درآورد و به روایات شناخت کامل داشت.
ابن باقلانی از افرادی مانند
ابوبکر برقانی،
ابوعلی بن شاذان،
ابوالقاسم حُرْفی و دیگران حدیث شنید و از
محمد غوری،
ابن زرقویه و دیگران اجازه روایت گرفت. برخی از بزرگان نیز تنها به او
اجازه روایت داده بودند.
او روایات خود را نزد
ابوالعلاء واسطی و
علی بن طلحه قرائت می‌نمود؛ چنان که پسر برادرش
محمد بن عبدالملک بن خیرون و
ابوعلی صدفی نزد او قرائت کردند و
ابوعامر عبدری،
عبدالوهاب انماطی و
خطیب بغدادی از جمله کسانی هستند که از او روایت کرده‌اند. او فردی مورد اعتماد بود
و خطیب بغدادی به او اجازه داد بر کتاب
تاریخ بغداد حاشیه بزند.
ابن بغدادی بزرگان عصر خویش را جرح و تعدیل می‌کرد؛ لذا او را یحیی بن معین عصر خویش می‌دانستند.
ابن باقلانی زادروز و درگذشت بزرگان را از سال ۴۰۶ق تا زمانی که زنده بود جمع آوری کرد و آنچه نقل می‌کرد از استحکام خوبی برخوردار بود.
او نزد ابوعبداللّه دامغانی فردی امین بود و سرپرستی امور خزانه غلات را به عهده داشت.
ابن باقلانی هزار جزء از
ابوعلی بن شاذان نوشت.
از اثار ابن باقلانی کتاب الفوائد العوالی و الاحادیث و الغرائب است.
سرانجام
احمد بن حسن بغدادی معروف به ابن باقلانی در چهاردهم
ماه رجب سال ۴۸۸ق در بغداد درگذشت و در مقبره باب حرب
دفن شد.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «ابن بغدادی»، ج۳، ص۴۶.
