شیخ الاسلام منیرالدّین ابواللّطیف بن احمد بن احمد بن ابواللّطیف زرقویه اصفهانی، از محدّثین و فقهای اصفهان در قرن پنجم هجری بوده است. وی در خوارزم ساکن بوده، جمعی از فضلاء و بزرگان شیعه همچون شیخ منتخب‌الدّین از شاگردان اویند، شیخ منتخب‌الدّین از او به عنوان «مناظرٌ فقیهٌ دینٌ» یاد کرده است. صاحب عنوان از قاضی ابوالمعالی احمد بن علیّ بن قدامه نحوی و ابن قدامه از سیّدمرتضی علم‌الهدی، کلّیه تصنیفات علم الهدی را روایت می‌کند.
[۱]منتجب‌الدین رازی، علی بن عبیدالله، فهرست اسماء علماء الشیعة و مصنفیهم، ص۹۹.
