إِیّا (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
إِیّا (به کسر الف و تشدید یاء) از
واژگان قرآن کریم ضمیر منفصل منصوب است.
مشتقات
إِیّا که در
آیات قرآن آمده عبارتند از:
اِیَّاکُمْ (به کسر الف و تشدید یاء) به معنای شما را؛
اِیَّاهُ (به کسر الف و تشدید یاء) به معنای او را؛
اِیَّاکَ (به کسر الف و تشدید یاء) به معنای تو را است.
إِیّا ضمیر منفصل منصوب است.
به مواردی از
إِیّا که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(نَرْزُقُهُمْ وَ اِیَّاکُمْ) (ما آن‌ها و شما را روزى مى‌دهيم.)
ضمائر نصب برای روشن شدن مرجع ضمیر به آن داخل می‌شوند، مثل آیه‌ی ۲۳
سوره اسراء و آیه‌ی ۴
سوره حمد.
(و
پروردگارت فرمان داده: جز او را نپرستيد.)
(اِیَّاکَ نَعْبُدُ وَ اِیَّاکَ نَسْتَعِینُ) (پروردگارا تنها تو را مى‌پرستيم و تنها از تو يارى مى‌جوييم.)
در
مفردات گوید: آن لفظی است که ضمائر نصب به آن لاحق می‌شوند.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ایا»، ج۱، ص۱۵۳.
