إِفاقَه‌ (مفردات‌قرآن)

إِفاقَه‌ (به کسر الف و فتح قاف) از واژگان قرآن کریم به معنای بيدار شدن از غشوه و بیهوشی، رجوع صحت و عقل به انسان است.

إِفاقَه‌ به معناى بيدار شدن از غشوه و بيهوشى و رجوع صحت و عقل به انسان است.

به موردی از إفاقَه که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

(فَلَمَّا أَفاقَ‌ قالَ سُبْحانَكَ تُبْتُ إِلَيْكَ‌)
«پس چون موسی به هوش آمد، گفت: منزّهى تو، توبه كردم به‌سوى تو.»

۱.	↑ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۲۱۲.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۴۹.
۳.	↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۲۳۰.
۴.	↑ اعراف/سوره۷، آیه۱۴۳.
۵.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۳۰۵.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۲۳۷.
۷.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۴۷-۴۸.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۲۴۱.