در خطبه ۱۵۰ که درباره فتنههای آینده فرموده: «يا قَوْمِ هذا إِبّانُ وُرودِ كُلِّ مَوْعود، وَ دُنُوٍّ مِنْ طَلْعَةِ ما لا تَعْرِفونَ، أَلا وَ إِنَّ مَنْ أَدْرَكَها مِنّا يَسْري فيها بِسِراج مُنير.»
یعنی: «ای قوم این روز وقت آمدن هر موعود و نزدیک شدن به ظهور آنچه نمیدانید میباشد ولی اهل بیت (علیهمالسلام) من در آن فتنه با چراغ هدایت خواهند رفت.»
ناگفته نماند: این کلمه در کتاب صبحی صالح و ابن ابی الحدید ««لاَِمانِهِ»» با «میم» از ماده امن آمده و در ابن میثم و عبده ««لاِبّانِهِ»» نقل شده است. ولی ظاهرا نقل اول صحیح است که ابن ابی الحدید لام آنرا تعلیل گرفته.