• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

أُهِلَّ‌ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





اُهِلَّ: (اُهِلَّ لِغَیْرِ اللَّهِ)
«اُهِلَّ» از مادّه‌ «اهلال» و آن در اصل از «هلال» گرفته شده است و به معنای بلند کردن صدا به هنگام رؤیت‌ «هلال» است؛ سپس به هر گونه صدای بلند، گفته شده است. و به نخستین صدای گریه نوزاد نیز گفته می‌شود، و چون به هنگام سر بریدن حیوانات ، نام بت‌ها را با صدای بلند می‌بردند تعبیر به‌ «اُهِلَّ» شده است.



ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با أُهِلَّ:

۱.۱ - آیه ۱۴۵ سوره انعام

(قُل لاَّ أَجِدُ في ما أُوْحيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلى طاعِمٍ يَطْعَمُهُ إِلاَّ أَن يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَمًا مَّسْفُوحًا أَوْ لَحْمَ خِنزيرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقًا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللّهِ بِهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ باغٍ وَ لا عادٍ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٌ رَّحيمٌ) (بگو: «در آنچه بر من وحی شده، هيچ طعامى را براى خورندگان، حرام نمى‌يابم؛ بجز اين‌كه مردار باشد، يا خونى كه از بدن حيوان بيرون ريخته، يا گوشت خوك -كه اينها همه پليدند- يا حيوانى كه به گناه، هنگام ذبح نام غير خدا (نام بتها) بر آن برده شده است.» امّا كسى كه ناچار از خوردن اين محرمات شود، در صورتى كه ستمكار و متجاوز نباشد، گناهى بر او نيست؛ زيرا پروردگارت، آمرزنده و مهربان است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: (ما أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ) عبارت است از هر حيوانى كه در پاى بتى ذبح شود. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


(إِنَّما حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَ الْدَّمَ وَ لَحْمَ الْخَنزيرِ وَ مآ أُهِلَّ لِغَيْرِ اللّهِ بِهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ باغٍ وَ لا عادٍ فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحيمٌ) (خداوند، تنها مردار، خون، گوشت خوك و حيوانى كه با نام غير خدا ذبح شده، بر شما حرام كرده است؛ امّا كسى كه ناچار شود، در صورتى كه ستمكار و متجاوز نباشد، خدا او را مى‌بخشد؛ چرا كه خدا آمرزنده و مهربان است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: اهلال براى غير خدا، معنايش اين است كه حيوانى را براى غير خدا مثلا براى بتها قربانى كنند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. انعام/سوره۶، آیه۱۴۵.    
۲. نحل/سوره۱۶، آیه۱۱۵.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۲۶.    
۴. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۳۴۹.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۶، ص۲۶.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۱، ص۴۷۴.    
۷. انعام/سوره۶، آیه۱۴۵.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۴۷.    
۹. انعام/سوره۶، آیه۱۴۵.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۳۰۷.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۱۷۲.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۸، ص۳۰۹.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۵۸۳.    
۱۴. نحل/سوره۱۶، آیه۱۱۵.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۸۰.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۶۴۵.    
۱۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۴۲۶.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۱۶۷.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۴۶۷.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أُهِلَّ »، ص۸۷.    






جعبه ابزار