أُمَّت (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

أُمَّت ( به ضم همزه و فتح میم مشدد) از واژگان قرآن کریم به معنی جماعتی است كه وجه و قصد مشترک دارند.
جمع این ماده أُمَم‌ (به ضم الف و فتح میم مشدد) است.
مشتقات أُمَّت که در آیات قرآن آمده عبارتند از:

---

أُمَّت به معنی جماعتی است كه وجه مشترک دارند.
امّ در لغت به‌ معنى قصدهم آمده است.
گويند: «أَمَّهُ: أى قَصَدَهُ»
بنابراين، امّت به كسانى گفته می‌شود كه قصد مشترک و نظر مشترک دارند.
راغب گويد: امّت هر جماعتى است كه یک چيز مثل دین يا زبان و يا مكان آن‌ها را جمع كند.

---

به مواردی از أُمَّت که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - آمِّينَ‌ (آیه ۲ سوره مائده)

(آمِّينَ‌ الْبَيْتَ الْحَرامَ)
«قاصدان خانه خدا.»

۲.۲ - أُمَّةٌ (آیه ۳۸ سوره اعراف)

(كُلَّما دَخَلَتْ‌ أُمَّةٌ لَعَنَتْ أُخْتَها)
(هر زمان كه گروهى وارد مى‌شوند، گروه همسان خود را لعن مى‌كنند.)

۲.۳ - أُمَّةً (آیه ۱۲۰ سوره نحل)

(إِنَّ إِبْراهِيمَ كانَ‌ أُمَّةً قانِتاً لِلَّهِ)
(ابراهیم به تنهايى امّتى بود مطيع فرمان خدا. )

۲.۴ - أُمَّةٍ (آیه ۴۵ سوره یوسف)

(وَ قالَ الَّذی نَجا مِنْهُما وَ ادَّكَرَ بَعْدَ أُمَّةٍ)
«آن كه از دو نفر زندانى نجات يافته بود و بعد از مدّتى یوسف را ياد آورد، گفت»

۲.۵ - أُمَمٌ‌ (آیه ۳۸ سوره انعام)

(وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَ لا طائِرٍ يَطِيرُ بِجَناحَيْهِ إِلَّا أُمَمٌ‌ أَمْثالُكُمْ)
(هيچ جنبنده‌اى در زمين و هيچ پرنده‌اى كه با دو بال خود پرواز مى‌كند، نيست مگر اين‌كه امّت‌هايى همانند شما هستند.)

---