• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

أَیِّم (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





أَیِّم (به فتح الف و کسر یاء مشدد) از واژگان قرآن کریم به معنای زن بی‌شوهر است.
جمع آن در قرآن‌ اَیَامَی‌ است.



أَیِّم زن بی‌شوهر و جمع آن در قرآن‌ اَیَامَی‌ است و گاهی به مرد مجرّد نیز ایِّم‌ گویند.
در قاموس گوید: ایّم زنی بی‌شوهر است خواه دوشیزه باشد یا شوهر رفته و نیز مردی‌ که زن ندارد.


به موردی از أَیِّم که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - الْاَیامی‌ (آیه ۳۲ سوره نور)

در آیه‌ (وَ اَنْکِحُوا الْاَیامی‌ مِنْکُمْ)
«زنان بی‌شوهر و مردان مجرّد را جفت دهید»
زنان بی‌شوهر و مردان بی‌زن هر دو مرادند.



۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۵۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۰۰.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۱۵.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۰۰.    
۵. نور/سوره۲۴، آیه۳۲.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۱۵۷.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۱۱۲.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۱۳۱.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۱۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ایم»، ج۱، ص۱۵۲.    






جعبه ابزار