أَوْتاد (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اَوْتاد: (وَ فِرْعَوْنَ ذِی الاَوْتادِ) «اَوْتادِ» جمع «وتد» (بر وزن صمد) به معنای میخ است؛ کوه‌ها در
آیات قرآن «اوْتاد» (میخ‌های) زمین معرفی شده‌اند، شاید به دلیل این‌که کوه‌ها از زیر به هم پنجه افکنده‌اند و همچون زرهی تمام سطح زمین را پوشانده که هم فشارهای داخلی را از درون خنثی کنند و هم نیروی فوق‌العاده جاذبه ماه و جزر و مدّ را از بیرون و به این ترتیب تزلزل واضطراب و زلزله‌های مداوم را از بین ببرند و کره زمین را در آرامش برای زندگی
انسان‌ها نگه دارند.
(وَ هُوَ الَّذي مَدَّ الأَرْضَ وَ جَعَلَ فيها رَواسيَ وَ أَنْهارًا وَ مِن كُلِّ الثَّمَراتِ جَعَلَ فيها زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ يُغْشي اللَّيْلَ النَّهارَ إِنَّ في ذَلِكَ لَآياتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ) (و او كسى است كه زمين را گسترد؛ و در آن كوههاى استوار و نهرهايى قرارداد؛ و در آن از انواع ميوه‌ها يك جفت آفريد؛ (پرده سياه شب را بر روز مى‌پوشاند؛ در اينها نشانه‌هايى است براى گروهى كه
تفکّر مى‌كنند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه رواسى
جمع راسيه و از ماده رسى و به معناى ثابت و برقرار است، و مراد از آن در اينجا كوه‌ها هستند كه در جايگاه خود ثابت و استوارند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(وَ فِرْعَوْنَ ذي الْأَوْتادِ ) (و فرعونى كه قدرتمند و شكنجه‌گر بود)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: منظور از اين
فرعون، فرعون زمان
موسی (علیه‌السلام) است، و اگر او را ذى الاوتاد خوانده براى اين بوده كه -بنا بر آنچه در روايات آمده- هر گاه مى‌خواسته كسى را شكنجه كند، روى زمين مى‌خوابانده، و با چهار ميخ چهار دست و پايش را به زمين ميخكوب مى‌كرده، و چه بسا روى چوب مى‌خوابانده، و او را ميخكوب مى‌كرده.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أَوْتاد»، ص۸۴.
