• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

أَمیر (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





أَمیر یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای حاکم می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در بیانی درباره‌ی ضرورت وجود حاکم در جامعه و اختلاف با یاران خویش در ماجرای حکمیّت، از این واژه استفاده نموده است.



أَمیر به معنای حاکم آمده است؛ که نسبت به امر به معروف به «عرف» رجوع شود.


۱ـ حضرت ضرورت وجود حاکم را با این کلمه بیان نموده‌اند. چراکه می‌فرماید: «لابدّ للناس من امير بّر أو فاجر ...؛ مردم بايد اميرى داشته باشند خوب باشد يا بد.» اشاره است به آن‌كه بدون حکومت زندگى كردن ميسّر نيست.


۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۸۲، خطبه۴۰.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «امیر»، ص۷۴.    






جعبه ابزار