أَمّا (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أَمّا (به فتح الف و تشدید میم) از
واژگان قرآن کریم و
حرف شرط،
تفصیل و
تاکید است.
استعمال
أَمّا در تفصیل بیشتر است.
أَمّا حرف شرط، تفصیل و تاکید است.
به مواردی از
أَمّا که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(أَمّا أَحَدُكُما فَيَسْقی رَبَّهُ خَمْرًا وَ أَمّا الآخَرُ فَيُصْلَبُ) (يكى از شما دو نفر آزاد مى‌شود و ساقى شراب براى آقاى خود خواهد شد و امّا ديگرى به دار آويخته مى‌شود.)
(فَأَمّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطّاغِيَةِ وَأَمّاعادٌ فَأُهْلِكُوا بِريحٍ صَرْصَرٍ عاتِيَةٍ) (امّا قوم
ثمود با عذابى سركش هلاك شدند و قوم
عاد با تندبادى طغيانگر و سرد و پرصدا به هلاكت رسيدند.)
مشاهده می‌شود که "امّا" میان دو کس و دو قوم تفصیل می‌دهد و آن‌ها را از هم جدا می‌کند.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اما»، ج۱، ص۱۲۲-۱۲۳.
