أَلْهَمَها (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أَلْهَمَها: (فَاَلْهَمَها فُجُورَها) «اَلْهَمَها» از مادّه
«الهام» در اصل به معنای بلعیدن یا نوشیدن چیزی است. سپس به معنای القاء مطلبی از سوی
پروردگار در
روح و جان آدمی آمده است؛ گویی روح
انسان آن مطلب را با تمام وجودش می‌نوشد و می‌بلعد، و گاه به معنای
وحی نیز آمده است. ولی بعضی از
مفسرین معتقدند که تفاوت
«الهام» با
«وحی» در این است: شخصی که به او الهام می‌شود، نمی‌فهمد مطلب را از کجا به دست آورده، اما آن که به او وحی می‌شود هنگام وحی، می‌داند از کجا و به چه وسیله به او رسیده است.
(فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَ تَقْوَاهَا) (سپس فجور و تقوايش (شر و خيرش) را به او الهام كرده است)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه الهام كه مصدر الهم است .... منظور از الهام اين است كه خداى تعالى به انسانها شناسانده كه فعلى كه انجام مى‌دهند فجور است يا
تقوا، و برايش مشخص كرده كه تقوا چگونه اعمالى، و فجور چگونه اعمالى است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أَلْهَمَها»، ص۶۶.
