• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

أَصیل‌ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: أَصیل‌ (مفردات‌نهج‌البلاغه)
مقالات مرتبط: اصیل (مفردات‌قرآن)، آصال (لغات‌قرآن).


أَصیل‌ (به فتح الف) از مفردات نهج البلاغه، به معنای فاصله‌ زمانی عصر تا مغرب است.


أَصیل‌ به معنای ما بعد عصر تا مغرب، می‌باشد. جمع آن اصال است.
[۱] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۷۸.    
[۲] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسین، ج۱، ص۳۱۳.    


یکی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - الاْصالِ - خطبه ۱۳۳ (عظمت پروردگار)

امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) در خطبه ۱۳۳ می‌فرمایند:
«وَ سَجَدَتْ لَهُ بِالْغُدُوِّ وَ الاْصالِ الاَْشْجارُ النّاضِرَةُ.»
[۳] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۹۶، خطبه ۱۳۳.    
[۴] عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۲۲، خطبه ۱۲۹.    
[۵] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۹۱، خطبه ۱۳۳.    

«و به خدا سجده می‌کنند در صبح‌ها و عصرها درختان سرسبز.»
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۸۷، خطبه ۱۳۳.    
[۷] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۸۰.    
(شرح‌های خطبه:
[۸] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۸۱.    
[۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۵، ص۴۵۰.    
[۱۰] هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۳۰۷.    
[۱۱] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۲۷۲.    
)
و نیز در خطبه ۲۲۲
[۱۲] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۴۲، خطبه۲۲۲.    
آمده است.


مواردی از این کلمه در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است.

۱. ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۷۸.    
۲. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسین، ج۱، ص۳۱۳.    
۳. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۹۶، خطبه ۱۳۳.    
۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۲۲، خطبه ۱۲۹.    
۵. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۹۱، خطبه ۱۳۳.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۸۷، خطبه ۱۳۳.    
۷. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۸۰.    
۸. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۸۱.    
۹. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۵، ص۴۵۰.    
۱۰. ↑ هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۳۰۷.    
۱۱. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۲۷۲.    
۱۲. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۴۲، خطبه۲۲۲.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «اصیل»، ص۵۳.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 133 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
جعبه ابزار