أَساطیر (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أَساطیر (به فتح همزه) از
واژگان قرآن کریم به معنای نوشته‌هاى باطل و حكايت‌های دروغ است. این واژه ۹ بار در آیات قرآن آمده است.
أساطیر از ریشه سَطْر به معنای نوشتن، خطّ و صفّ است.
صحاح آن را اباطيل گفته است.
جمع سطر، اسطر و اسطار و سطور است. اقرب الموارد اساطير را
جمع الجمع دانسته و گويد: آن جمع اسطار است. و از
مبرّد نقل می‌كند كه گفته: جمع اسطوره است مثل احدوثه و احاديث.
راغب نيز اين كلام را از مبرّد نقل می‌كند.
بنا بر قول مبرّد اساطير جمع عادى است.
مجمع از
اخفش نقل می‌كند كه اساطير جمعى است واحد ندارد مثل ابابيل و مذاكير.
أساطير ۹ بار در قرآن آمده و در همه به «الاوّلين» اضافه شده است.
به مواردی از
أَساطیر که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هذا إِلَّا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ) (و
کافران مى‌گويند: اينها فقط افسانه‌هاى پيشينيان است.)
(وَ قالُوا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ اكْتَتَبَها فَهِيَ تُمْلى عَلَيْهِ بُكْرَةً وَ أَصِيلًا) «گفتند اينها نوشته‌هاى باطل گذشتگان است كه نوشته و صبح و عصر بر وى املا می‌شود.»
مراد قائلين از اين كلمه نوشته‌هاى
باطل و حكايت
دروغ و افسانه‌هاى بى مغز است.
أساطير ۹ بار در قرآن مجید آمده است.
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سطر»، ج۳، ص۲۶۶.
