أَزَف (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
مفردات نهج البلاغه (جلد ۱)
مقالات مرتبط:
ازف (مفرداتقرآن)
،
آزِفَة (لغاتقرآن)
.
أَزَف
(به فتح الف و زاء) یکی از مفردات
نهج البلاغه
به معنای نزدیک شدن میباشد که در بیان
امیرالمؤمنین (علیهالسلام)
، به معنای نزدیک بودن روز واپسین بکار رفته است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای أَزَف
۲ - کاربردها
۳ - پانویس
۴ - منبع
۱ - معنای أَزَف
[
ویرایش
]
أَزَف
(بر وزن شرف) به معنای نزدیک شدن است. «ازف الرجل ازفا: اقترب»
[۱]
زبیدی، المرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، ج۱۲، ص۸۰، بیروت، دارالفکر، بیتا.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
در رابطه با
قیامت
فرموده است: «حتی اذا تصّرمت الامور و تقضّت الدّهور و ازف النّشور اخرجهم من ضرائح القبور...؛
[۲]
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۰۸، خطبه۸۳.
تا چون کارها گذشت و روزگارها منقضی گردید و قیامت نزدیک شد، خداوند مردم را از ضریحهای قبر خارج خواهد فرمود.»
۳ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
زبیدی، المرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، ج۱۲، ص۸۰، بیروت، دارالفکر، بیتا.
۲.
↑
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۰۸، خطبه۸۳.
۴ - منبع
[
ویرایش
]
•
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ازف»، ص۴۶.
ردههای این صفحه :
قیامت
|
مفردات نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری