ازف (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أَزَف (به فتح الف و زاء) از واژگان بکار رفته در
قرآن کریم به معنای نزدیک شدن وقت، عجله و خوب شدن زخم است.
أَزَف به معنای نزدیک شدن وقت است.
(اَزِفَتِ الْآزِفَةُ) یعنی نزدیک شونده نزدیک شد. مراد
روز قیامت است. و نیز عجله، و خوب شدن زخم معنی شده است،
راغب گوید در آن، گذشته از نزدیکی، ضیق وقت نیز مراد است.
(وَ اَنْذِرْهُمْ یَوْمَ الْآزِفَةِ)، آنها را از روز نزدیک شونده بترسان، روز قیامت از نظر واقع نزدیک و نزدیک شونده است، گر چه ما آن را دور می‌دانیم
(اِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیداً وَ نَراهُ قَرِیباً) (اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسابُهُمْ وَ هُمْ فِی غَفْلَةٍ)
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ازف»، ج۱، ص۸۱
