• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

أَجِد (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





أَجِد: (قُل لاَّ أَجِدُ)
أَجِد: از «وجد» به معنى «يافتن يا پيدا كردن» است.
خداوند به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) مى‌فرمايد:
«بگو در آن‌چه بر من وحى شده، هيچ غذاى حرامى را براى هيچ‌كس (اعم از زن و مرد و كوچک و بزرگ) نمى‌يابم» و آيه با جمله:
(قُلْ لاٰ أَجِدُ) شروع شده است.
خداوند در ادامه آیه براى روشن ساختن محرمات از بدعت‌هايى كه مشرکان در آیین حق گذاشته بودند خوردن چهار چيز را ممنوع كرده است:
مردار، خونى كه از بدن حيوان بيرون مى‌ريزد، گوشت خوک يا حيوانى كه هنگام ذبح نام غير خدا بر آن‌ها برده شود.


به موردی از کاربرد أَجِد در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - أَجِد (آیه ۱۴۵ سوره انعام)

(قُل لاَّ أَجِدُ فِي مَا أُوْحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلَى طَاعِمٍ يَطْعَمُهُ إِلاَّ أَن يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَمًا مَّسْفُوحًا أَوْ لَحْمَ خِنزِيرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقًا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللّهِ بِهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَ لاَ عَادٍ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ)
(بگو: «در آن‌چه بر من وحى شده، هيچ طعامى را براى خورندگان، حرام نمى‌يابم؛ به جز اين‌كه مردار باشد، يا خونى كه از بدن حيوان بيرون ريخته، يا گوشت خوک- كه اين‌ها همه پليدند- يا حيوانى كه به گناه، هنگام زبح نام غير خدا (نام بت‌ها) بر آن برده شده است.» امّا كسى كه ناچار از خوردن اين محرمات شود، در صورتى كه ستمكار و متجاوز نباشد، گناهى بر او نيست؛ زيرا پروردگارت، آمرزنده و مهربان است.)

۱.۲ - أَجِد در المیزان و مجمع‌ البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: معناى آيه روشن است، در تفسير آيات مشابه آن يعنى آيه سوم از سوره مائده و آيه ۱۷۳ از سوره بقره مطالبى كه به اين آيه نيز ارتباط دارد گذشت.

۱. انعام/سوره۶، آیه۱۴۵.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، دار القلم، ص۸۵۴.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۳، ص۱۵۴.    
۴. انعام/سوره۶، آیه۱۴۵.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۶، ص۱۲.    
۶. انعام/سوره۶، آیه۱۴۵.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۱۴۷.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۷، ص۵۰۳.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۷، ص۳۶۲.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۸، ص۳۰۸.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۵۸۳.    



• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أَجِد»، ج۴، ص۶۲۶.


رده‌های این صفحه : لغات سوره انعام | لغات قرآن




جعبه ابزار