أَثْل (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اَثْل: (اُکُلٍ خَمْطٍ وَ اَثْلٍ)«اَثْل» از مادّه
«اثل» (
بر وزن اصل) به
معنای درخت
«شوره گز» است.
(فَأَعْرَضُوا فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ سَيْلَ الْعَرِمِ وَبَدَّلْنَاهُم بِجَنَّتَيْهِمْ جَنَّتَيْنِ ذَوَاتَى أُكُلٍ خَمْطٍ وَأَثْلٍ وَشَيْءٍ مِّن سِدْرٍ قَلِيلٍ) (امّا آنها از
خدا روىگردان شدند، و ما
سیل ويرانگر را
بر آنان فرستاديم، و دو باغ پر
برکت شان را به دو باغ بىارزش با ميوههاى تلخ و درختان «شورهگز» و اندكى درخت
سدر مبدّل ساختيم).
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: كلمه
عَرِم به
معناى سد در مقابل رودخانه است، كه آب را حبس مىكند. بعضى ديگر گفتهاند: به
معناى باران سيلزا مىباشد، بعضى ديگر به
معناى ديگرى گفتهاند؛ و كلمه اُكُل -به دو ضمه- به
معناى هر
میوهای است كه براى انسان ماكول باشد؛ و كلمه خمط -به طورى كه گفتهاند- به
معناى هر گياهى است كه كمى
تلخ مزه باشد، و هر چه بگذرد، تلختر شود؛ و كلمه اثل به
معناى گياه معروف
طرفاء است و بعضى گفتهاند شبيه طرفاء است ولى از آن بزرگتر است و
بار و ميوه ندارد، و كلمه سدر هم معنايش معروف است؛ و دو كلمه اَثل و شَىء
عطف بر اُكُل هستند، نه
عطف بر خَمط؛ و
معناى آيه اين است كه: مردم
سبا از
شکر خدا و
عبادت او كه بدان مامور شده بودند، روى گردانيدند، و ما هم كيفرشان كرديم يعنى سيل عَرِم را فرستاديم تا همه شهر و باغات و مزارع آن را غرق كند، و به جاى آن دو
بهشت، دو سر زمين بگذارد، كه طرفاء و گياهان تلخ و بوته سدر از آن سر در آورد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أَثْل»، ص۲۲.