آب تلخ (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یکی از انواع
آب، آب تلخ است. در این مقاله آیات مرتبط با آب تلخ معرفی می‌شوند.
آمیخته نشدن آب‌های
تلخ و
شیرین دریاها در عین مجاور بودن، از نشانه‌های
خدا:
۱. «وَهُوَ الَّذِي مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ هَذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ وَهَذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَجَعَلَ بَيْنَهُمَا بَرْزَخًا وَحِجْرًا مَّحْجُورًا؛
او کسى است که دو دريا را در کنار هم قرار داد؛ يکى گوارا و شيرين، و ديگر شور و تلخ؛ و در ميان آنها برزخى قرار داد تا با هم مخلوط نشوند (گويى هر يک به ديگرى مى‌گويد:) دور باش و نزديک نيا!».
۲. «أَمَّن جَعَلَ الْأَرْضَ قَرَارًا وَجَعَلَ خِلَالَهَا أَنْهَارًا وَجَعَلَ لَهَا رَوَاسِيَ وَجَعَلَ بَيْنَ الْبَحْرَيْنِ حَاجِزًا أَإِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ؛
يا کسى که زمين را مستقر و
آرام قرار داد، و ميان آن نهرهايى روان ساخت، و براى آن کوه‌هاى ثابت و پابرجا ايجاد کرد، و ميان دو دريا مانعى قرار داد (تا با هم مخلوط نشوند؛ با اين حال) آيا معبودى با خداست؟! نه، بلکه بيشتر آنان نمى‌دانند (و جاهلند)!». احتمال دارد مقصود از «حاجز» به قرینه آیات دیگر، همان
برزخ و مانع باشد. در این صورت، آیه بر دو نوع
آب دلالت می‌کند که در کنار هم هستند و در عین حال با هم مخلوط نمی‌شوند و این دو نوع آب، آب تلخ و شور و
آب گوارا است.
۳. «مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ؛
دو درياى مختلف (شور و شيرين، گرم و سرد) را در کنار هم قرار داد، در حالى که با هم تماس دارند».
۴. «بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَّا يَبْغِيَانِ؛
در ميان آن دو برزخى است که يکى بر ديگرى غلبه نمى‌کند (و به هم نمى‌آميزند)!».
توجه به منافع آب‌های تلخ و شیرین
دریا ، یکی از علل لزوم
شکر خداوند:
«و ما یستوی البحران هذا عذب فرات سائغ شرابه و هذا ملح اجاج... و لعلکم تشکرون؛
اين دو دريا يكسان نيستند: اين دريائي كه آبش گوارا و شيرين و نوشيدنش خوشگوار است، و اين يكي كه شور و تلخ و گلوگير است، (اما) از هر دو گوشت تازه مي‌خوريد، و وسائل زينتي استخراج كرده مي‌پوشيد، و كشتيها را در آن مي‌بيني كه آنها را مي‌شكافند (و به هر طرف پيش مي‌روند) تا از فضل خداوند بهره گيريد و شايد شكر (نعمتهاي او را) بجا آوريد.»
تبدیل شدن آب شیرین به آب تلخ، در قلمرو
مشیت خدا:
۱. «مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ؛
دو درياى مختلف (شور و شيرين،
گرم و
سرد) را در کنار هم قرار داد، در حالى که با هم تماس دارند».
۲. «أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاء الَّذِي تَشْرَبُونَ؛
آيا به آبى که مى‌نوشيد انديشيده‌ايد؟!».
۳. «أَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنزِلُونَ؛
آيا شما آن را از
ابر نازل کرده‌ايد يا ما نازل مى‌کنيم؟!».
۴. «لَوْ نَشَاء جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ؛
هرگاه بخواهيم، اين آب گوارا را تلخ و شور قرار مى‌دهيم؛ پس چرا شکر نمى‌کنيد؟!».«اجاج» به معنای شدت
شوری و
تلخی است.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱، ص۶۵، برگرفته از مقاله «آب تلخ».
