علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه اثرن جمع مؤنث غايب از فعل ماضی و از مصدر اِثاره است كه به معناى برانگيختن گرد و غبار و امثال آن است، و كلمه نقع به معناى غبار است؛ و معناى آیه اين است كه: سوگند به هجوم كنندگان در صبح، كه با اغاره به دشمن و دست و پاچه كردن آنان، گرد و غبار برمى‌انگيزند.
