(آنچه آنها غير از خدا مى‌خوانند، تنها بتهايى است بى روح و بى اثر يا شيطانى سركش و ويرانگر..)» و هر كس، شیطان را به جاى خدا ولیّ خود برگزيند، زيان آشكارى كرده است.)
شیخ طبرسی در مجمع البیان می‌فرماید: اينها در پرستش خود خداوند را رها كرده و مادگانى را پرستش مى‌كنند. در باره «اناث» (مادگان) اقوالى است: ۱- منظور بتهاست: زيرا آنان بتها را بنام زنان: لات، عزّی، منات، اساف و نائله، نامگذارى مى‌كردند. اين قول از ابن مالک، سدی، مجاهد و ابن زید است.ابو حمزه ثمالی در تفسير خود گويد: در هر يك از بتها شيطان ماده‌اى بود كه خادمان كعبه، او را مى‌ديدند و با او سخن مى‌گفتند.
