أغْدُوا (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اغْدُوا: (اَنِ اغْدُوا عَلی حَرْثِکُمْ)«اغْدُوا» از مادّه
«غدوة» به معنای اول روز است؛
و لذا به غذایی که در آغاز روز خورده میشود (صبحانه)
«غداء» میگویند،
(هر چند در تعبیرات عربی روزمره کنونی
«غداء» به ناهار گفته میشود).
(أَنِ اغْدُوا عَلَى حَرْثِكُمْ إِن كُنتُمْ صَارِمِينَ) (که اکنون به سوی کشتزار و باغ خود حرکت کنید اگر قصد چیدن میوهها را دارید).
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید:
(اَنِ اغْدُوا عَلی حَرْثِکُمْ) این جمله ندای طرفینی را معنا میکند، و میفهماند که در
ندا چه میگفتند، میگفتند: «صبح شد برخیزید به سوی باغ خود روان شوید»، و بنا بر این کلمه «اغدوا» که
صیغه امر و به معنای صبح زود به طرف کار و کسب رفتن است، متضمن معنای «اقبلوا» (روی آورید) نیز هست، و به همین جهت بود که با حرف «علی»
متعدی شده، و گرنه با حرف «الی» متعدی میشد، هم چنان که
زمخشری نیز به این نکته اشاره کرده است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أغْدُوا»، ص۵۵.