آیات مطلق
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آیات شامل همه مصادیق یک
مفهوم را آیات
مطلق گویند.
الفاظ قرآن کریم گاهى
مطلق هستند، یعنى بر تمامى افراد از جنس خویش
دلالت مى کنند و گاهى هم بر مدلول معین و مشخصى دلالت مى کنند.
" آیات مطلق " به آیاتى گفته مى شود که مشتمل بر
لفظ و یا الفاظى است که بى هیچ قیدى بر حقیقتى دلالت مى کند و تمامى افراد آن نوع را دربرمى گیرد.
آیات مطلق در
قرآن زیاد است که برخى از این آیات
مطلق، به وسیله
آیات دیگر
مقید مى گردند. (
تقیید منفصل ).
و برخى دیگر به
اطلاقشان باقى مانده اند.
مانند
آیه ۳
سوره مجادله: «والذین یظاهرون من نسائهم ثم یعودون لما قالوا فتحریر رقبة من قبل ان یتماساً» «کسانى که با
زنانشان ظهار مى کنند " سپس از آن چه گفته اند برمى گردند - و مى خواهند به
همسر خود باز گردند - باید پیش از آن که با هم دیگر تماس گیرند،
برده ای آزاد کنند»
در این آیه آزاد کردن برده (
تحریر رقبه )
مطلق است هر چند در آیات دیگر مقید شده است به
برده مؤمن.
سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فى علوم القرآن، ج۳، ص۱۰۱-۱۰۲.
خرمشاهی، بهاء الدین، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهى، ج۲، ص۲۰۷۹.
مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی.
