و در موارد گوناگونی مانند معجزه، دلیل،حکم الهی، بنای مرتفع، پند واندرز، جمله‌ای از قرآن که با اعداد مشخص شده و... به کار رفته که در همه آنها علامت بودن لحاظ شده است. معنای اخیر (آیه قرآن)، در مقاله‌ای مستقل با عنوان آیه (قرآن)، بررسی شده است. در این مقاله افزون بر واژه «آیات» و «آیه»، از افعالی که در قرآن به خدا نسبت داده شده، و مواردی که به تامل و دقت دستور می‌دهد، مانند «اولم یروا»، و «افلاینظرون» نیز استفاده شده است. گفتنی است در صورتی که واژه «آیات» معنایی اعم از آیه قرآن داشته نیز مورد استناد قرار گرفته است.
استحكام يافتن آيات (وحی به انبیا)، از سوى خدا به گونه‌اى غير قابل نفوذ براى شیطان: «و ما أرسلنا من قبلك من رسول و لا نبىّ إلّاإذا تمنّى ألقى الشيطان فى أمنيّته فينسخ اللَّه ما يلقى الشيطان ثمّ يحكم اللَّه ءايته ...؛
ما پیش از تو هیچ رسول یا نبیی را نفرستادیم مگر آنکه چون به خواندن آیات مشغول شد شیطان در سخن او چیزی افکند. و خدا آنچه را که شیطان افکنده بود نسخ کرد، سپس آیات خویش را استواری بخشید. و خدا دانا و حکیم است.»
از بنى اسرائيل بپرس:" چه اندازه نشانه‌هاى روشن به آنها داديم؟" (ولى آنان، نعمتها و امكانات مادى و معنوى را كه خداوند در اختيارشان گذاشته بود، در راه غلط به كار گرفتند.) و كسى كه نعمت خدا را، پس از آنكه به سراغش آمد، تبديل كند (و در مسير خلاف به كار گيرد، گرفتار عذاب شديد الهى خواهد شد) ....»
از بنى اسرائيل بپرس:" چه اندازه نشانه‌هاى روشن به آنها داديم؟" (ولى آنان، نعمتها و امكانات مادى و معنوى را كه خداوند در اختيارشان گذاشته بود، در راه غلط به كار گرفتند.) و كسى كه نعمت خدا را، پس از آنكه به سراغش آمد، تبديل كند (و در مسير خلاف به كار گيرد، گرفتار عذاب شديد الهى خواهد شد) كه خداوند شدید العقاب است.»
و آنها كه (براي تخريب و محو) آيات ما تلاش كردند و چنين مي‌پنداشتند كه مي‌توانند بر اراده حتمي ما غالب شوند اصحاب دوزخ ند.» ۲. «و الذين سعو فى ءايتنا معجزين أولئك لهم عذاب من رجز أليم؛
كساني كه سعي در (تكذيب) آيات ما داشتند و گمان كردند مي‌توانند از حوزه قدرت ما بگريزند عذابي بد و دردناك خواهند داشت.» ۳. «و الذين يسعون فى ءايتنا معجزين أولئك فى العذاب محضرون؛
ما شب و روز را دو نشانه توحيد و عظمت خود) قرار داديم سپس نشانه شب را محو كرده و نشان روز را روشني بخش ساختيم....» ۲. «و ما منعنا أن نرسل بالأيت ... و ءاتينا ثمود الناقة مبصرة ...؛
