آیات خاص
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آیات خاص، آیات نازل شده درباره شخص یا مورد معین را می‌گویند.
"لفظ خاص" لفظی است که برای
دلالت بر
واحد شخصی مانند "محمد" یا
واحد نوعی مانند "رجل" و یا مانند
لفظ "بضع"، "اثنان" و…، برای افرادی که از جهت عدد و
کمیت محصورند وضع شده باشد.
این معنا در
قرآن کریم با الفاظ متعددی - مانند آن چه گفته شد - آمده است که هیچ گاه چنین الفاظی افاده
عموم نمی‌کنند. بنابراین، "آیات خاص" آیاتی هستند که درباره شخص یا مورد معین و خاصی نازل شده باشد.
۱. آیه ۶۷
سوره مائده : (یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک...)
که "الرسول" لفظ خاص، و منظور از آن
پیغمبر گرامی اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم است.
۲. آیه ۴۹
سوره زخرف : (وقالوا یا ایها الساحر ادع لنا ربک...) .
۳. آیه ۲۰
سوره یس : (وجاء من اقصی المدینة رجل یسعی).
واژه‌های "الساحر" و "رجل" در دو آیه اخیر، خاصند؛ زیرا بر فردی معین دلالت می‌کنند.
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «آیات خاص».
