آمنه بنت ابان

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

آمِنه، بنت ابان بن کلیب بن ربیعة بن عامر، از قبیلۀ بنی ابان و از زنان بلندآوازۀ دورۀ جاهلیت عربستان می‌باشد که به دلیری و بلندهمتی معروف بوده است.

---

وی به همسری امیّه بن عبد شمس بن عبد مناف از قبیلۀ قریش درآمد. گویند امیه تا پس از تولد پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله)، ۵۷۰م، زنده بوده است.

---

عاص، ابوالعاص، ابوالعیص و عویص (که به اعیاص مشهورند)، صفیّه، توبه و اَرْوی نتیجۀ این ازدواج‌اند.

---

پس از مرگ امیه به همسری فرزند امیه درآمد و از او صاحب فرزندی به نام ابومعیط گردید. از این‌روی، بنی امیه که از نسل امیه و آمنه هستند، برادران و عموهای ابومعیط بشمار می‌آیند.

---

ازدواج آمنه با فرزند امیه بر مبنای قانون دورۀ جاهلیت بود که همسران مرد پس از مرگ وی به ارث به پسر بزرگ او می‌رسیدند و پسر می‌توانست با همسر پدر در صورتی که مادر خود او نباشد ازدواج کند. این ازدواج، که در اسلام به نام (نکاح مَقْت) شهرت دارد، در آیۀ ۲۲ از سورۀ نساء تحریم شده و از گناهان بزرگ بشمار آمده است.

---

(۱) ابن کلبی، هشام بن محمد، جمهرة‌النسب، به کوشش عبدالستار احمد فرّاخ، ج۱، ص۱۴۹، کویت، ۱۴۰۳ق.
(۲) امین، حسن، الموسوعة الاسلامیة، ج۱، ص۱۸۳، بیروت، ۱۳۹۵ق.
(۳) بلاذری، احمد بن یحیی، انساب‌الاشراف، ج۵، ص۳۰۶، بیت‌المقدس، ۱۹۳۶م.
(۴) فوازه، زینب بنت یوسف، الدر المنثور، ص ۱۷، مصر، ۱۳۱۲ق.

---