• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

آداب قرائت قرآن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



آداب جمع ادب به معنای مجموعه گفتارها و رفتارهای شایسته است. آداب قرائت قرآن مجموعه تکالیفی که متوجه قاری یا شنونده یا هردو می‌شود.



طبق برخی آیات و روایات، هنگام تلاوت قرآن تکالیفی به نحو وجوب یا استحباب یا کراهت و یا حرمت متوجه قاری یا شنونده و یا هر دو می‌شود؛ این تکالیف را "آداب قرائت قرآن" می‌گویند. توضیحات درباره این وظایف را می‌توانید به تفکیک ذیل مدخل‌های "مستحبات قرائت قرآن"، "محرمات قرائت قرآن" و "مکروهات قرائت قرآن" بیابید.
[۵] بیگلری، حسن، سر البیان فی علوم القرآن، ص۲۷۹-۲۹۲.
[۶] خرمشاهی، بهاء الدین، دانش‌نامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۲۰-۲۱.



۱. زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن، ج۱، ص۴۴۹.    
۲. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی‌بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۳۵۹-۳۸۶.    
۳. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۳۵۱.    
۴. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۲۷۸.    
۵. بیگلری، حسن، سر البیان فی علوم القرآن، ص۲۷۹-۲۹۲.
۶. خرمشاهی، بهاء الدین، دانش‌نامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۲۰-۲۱.



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «آداب قرائت قرآن».    


رده‌های این صفحه : آداب تلاوت | علوم قرآنی | قرائت




جعبه ابزار