• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

آخِر - به کسر خاء (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: مفردات نهج البلاغه (جلد ۱)
مقالات مرتبط: آخر - به کسر خاء (مفردات‌قرآن)، آخِرِ (لغات‌قرآن)، آخر.


آخِر (به کسر خاء) بر وزن فاعل، از مفردات نهج البلاغه، به معنای پایان و اتمام می‌باشد.


آخِر بر وزن فاعل مقابل اوّل و به‌ معنای پایان است.
[۱] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۶۸.    
[۲] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۲۰۲.    


به یکی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:


۲.۱ - آخِرُهُ - خطبه ۱۲۱ (خوارج)

حضرت امیر (علیه‌السلام)، وقتی در نبرد صفین، قرآن بلند کردن را به خوارج یادآوری می‌کرد؛ فرمود:
«فَقُلْتُ لَكُمْ: هذا أَمْرٌ ظاهِرُهُ إِيمانٌ، وَ باطِنُهُ عُدْوانٌ، وَ أَوَّلُهُ رَحْمَةٌ، وَ آخِرُهُ نَدامَةٌ، فَأَقيموا عَلى شَأْنِكُمْ.»
[۳] السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۷۸، خطبه ۱۲۱.    
[۴] عبده، محمد، نهج البلاغه، مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۲، خطبه ۱۱۸.    
[۵] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۷۹، خطبه ۱۲۲.    

«ولى من به شما گفتم: «اين كارى است ظاهرش ايمان و باطنش كفر است اوّلش رحمت آخرش پشيمانى است در كار جنگ استوار باشيد.»
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۶۵، خطبه ۱۲۲.    
[۷] بحرانی، ابن میثم، ت محمدی مقدم و نوایی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۱۵.    
(شرح‌های خطبه:
[۸] بحرانی، ابن میثم، ت محمدی مقدم و نوایی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۱۶.    
[۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۵، ص۲۳۱-۲۳۲.    
[۱۰] هاشمی خویی، میرزا حبیب‌الله‌، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۸، ص۱۴۸-۱۴۹.    
[۱۱] ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۲۹۹.    
)
مواردی از این مادّه در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است.

۱. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۶۸.    
۲. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۲۰۲.    
۳. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۷۸، خطبه ۱۲۱.    
۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه، مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۲، خطبه ۱۱۸.    
۵. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۷۹، خطبه ۱۲۲.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۶۵، خطبه ۱۲۲.    
۷. ↑ بحرانی، ابن میثم، ت محمدی مقدم و نوایی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۱۵.    
۸. ↑ بحرانی، ابن میثم، ت محمدی مقدم و نوایی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۱۶.    
۹. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۵، ص۲۳۱-۲۳۲.    
۱۰. ↑ هاشمی خویی، میرزا حبیب‌الله‌، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۸، ص۱۴۸-۱۴۹.    
۱۱. ↑ ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۲۹۹.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «آخِر»، ص۲۹.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 121 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
جعبه ابزار