آثار استعاذه به خدا (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
پناه بردن به
خدا را
استعاذه می‌گویند، وقتی انسانی به خدا پناه می‌برد برای وی آثاری هست که نمونه‌هایی از این آثار بیان می‌شود.
استعاذه به خدا، سبب ایمنی از شرور می‌شود که نمونه‌های قرآنی آن بیان می‌شود:
قالت انی اعوذ بالرحمـن منک ان کنت تقیا. (از این که مریم: علیهاالسّلام پنداشت آن شخص، بیگانه است و قصد سوء دارد و از شر او به خدا پناه برد، استفاده می‌شود که استعاذه، انسان را از شر در امان نگه می‌دارد.)
قل اعوذ برب الفلق
من شر ما خلق
ومن شر غاسق اذا وقب
ومن شر النفثـت فی العقد
ومن شر حاسد اذا حسد.
قل اعوذ برب الناس
من شر الوسواس الخناس.
یکی از آثار پناه بردن به خدا، رهایی از وسوسه‌های
شیطان است:
فلما وضعتها قالت رب انی وضعتهآ انثی... وانی اعیذها بک وذریتها من الشیطـن الرجیم.
واما ینزغنک من الشیطـن نزغ فاستعذ بالله...
فاذا قرات القرءان فاستعذ بالله من الشیطـن الرجیم
انه لیس له سلطـن علی الذین ءامنوا وعلی ربهم یتوکلون.
و قل رب اعوذ بک من همزت الشیـطین
و اعوذ بک رب ان یحضرون.
واما ینزغنک من الشیطـن نزغ فاستعذ بالله...
قل اعوذ برب الناس
من شر الوسواس الخناس.
پناه بردن به درگاه
خدا، زمینه توفیق یافتن برای
توبه و نزول
رحمت الهی می‌شود:
وعلی الثلـثة الذین... ظنوا ان لا ملجا من الله الا الیه ثم تاب علیهم لیتوبوا... (عطف «تاب علیهم...» با حرف «ثم» که برای ترتب است، نشان می‌دهد که می‌توان با توبه و استعاذه، رحمت الهی را جلب کرد.)
پناه بردن به خدا، مایه مصونیت از انحراف جنسی و حفظ
عفت انسانی است:
ورودته التی هو فی بیتها عن نفسه وغلقت الابوب وقالت هیت لک قال معاذ الله انه ربی احسن مثوای..
ولقد همت به وهم بها لولا ان رءا برهـن ربه کذلک لنصرف عنه السوء والفحشآء انه من عبادنا المخلصین.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۱۴۴، برگرفته از مقاله «آثار استعاذه به خدا».
