آب‌آوری (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در
آیات قرآن به افراد آب‌آور اشاره شده است.
وجود فردى با عنوان آب‌آور، در كاروان‌هاى مسافرتى قديم:
«وَجَاءَتْ سَيَّارَةٌ فَأَرْسَلُواْ وَارِدَهُمْ فَأَدْلَى دَلْوَهُ قَالَ يَا بُشْرَى هَذَا غُلاَمٌ وَأَسَرُّوهُ بِضَاعَةً وَاللّهُ عَلِيمٌ بِمَا يَعْمَلُونَ؛
و (در همين حال) کاروانى فرا رسيد؛ و مأمور
آب را (به سراغ آب) فرستادند؛ او دلو خود را در
چاه افکند؛ (ناگهان) صدا زد: مژده باد! اين کودکى است (زيبا و دوست داشتنى!) و اين امر را به‌عنوان يک سرمايه از ديگران مخفى داشتند. و
خداوند به آنچه آنها انجام مى‌دادند، آگاه بود.»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱، ص۶۴، برگرفته از مقاله «آب‌آوری».
