• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یُلهِهِم (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





یُلهِهِم:(وَ يُلْهِهِمُ الأَمَلُ)
«یُلهِهِم» از مادّه لَهْو (به فتح لام و سکون هاء) به معنای مشغول شدن توأم با غفلت است.
پرده‌هاى غرور و غفلت و آرزوهاى دور و دراز كافران چنان بر قلب آن‌ها افتاده و آن‌ها را به خود مشغول ساخته كه ديگر توانايى درک واقعيتى را ندارند.
قرآن با لحنى بسيار كوبنده مى‌گويد:
اى پیامبر «اين‌ها را به حال خود بگذار (تا همچون چهارپايان) بخورند و از لذت‌هاى اين زندگی ناپايدار بهره گيرند و آرزوها آن‌ها را از اين واقعيت بزرگ غافل سازد.»
اين‌ها چون حيواناتى هستند كه جز علف و لذت مادى چيزى نمى‌فهمند و هر حركتى دارند براى رسيدن به همين چيزهاست.



به موردی از کاربرد «یُلهِهِم» در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - یُلهِهِم (آیه ۳ سوره حجر)

(ذَرْهُمْ يَأْكُلواْ وَ يَتَمَتَّعواْ وَ يُلْهِهِمُ الأَمَلُ فَسَوْفَ يَعْلَمونَ)
«آن‌ها را به حال خود واگذار تا بخورند، و از دنيا بهره گيرند، و آرزوها آنان را غافل سازد؛ ولى بزودى خواهند فهميد.»

۱.۲ - یُلهِهِم در المیزان و مجمع‌البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرمایند:
(ذَرْهُمْ يَأْكُلوا وَ يَتَمَتَّعوا وَ يُلْهِهِمُ الْأَمَلُ فَسَوْفَ يَعْلَمونَ) كلمه «يلههم» از الهاء به معناى صرف نظر كردن از كارى و اشتغال به كارى ديگر است.
وقتى گفته مى‌شود «ألهاه كذا من كذا» معنايش اين است كه فلان كار از فلان كار بازش داشته و آن را از يادش ببرد.
و اين‌كه فرمود رهايشان كن! بخورند و کیف كنند، و آرزو بازشان بدارد دستورى است به رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) به اين‌كه دست از ايشان بر دارد و رهايشان كند تا در باطل خود سرگرم باشند.
و اين تعبير کنایه از اين است كه سر بسرشان نگذار، و براى اثبات حقانيت دعوتت و اثبات اين‌كه بزودى آرزو مى‌كنند كه اى كاش آن را پذيرفته بودند، با ايشان محاجه مكن، بزودى آن روز را خواهند ديد و آرزوى اسلام خواهند كرد، اما وقتى كه ديگر راهى بدان نداشته باشند و ديگر نتوانند ما فات را تدارک كنند.

۱. حجر/سوره۱۵، آیه۳.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۴۸.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۳۸۴.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۱، ص۹.    
۵. حجر/سوره۱۵، آیه۳.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۶۲.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۱۴۰.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۲، ص۹۷.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۱۶۴.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۵۰۵.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یلههم»، ج۴، ص ۲۱۳.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره حجر | لغات قرآن




جعبه ابزار