• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یُخَوِّف (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





یُخَوِّف:(يُخَوِّفُ أَوْلِياءهُ)
«یُخَوِّف» از «تخويف» (خوّف، يخوّف، تخويف) به معنى «ترساندن» است و در اصل از مادّۀ «خوف» گرفته شده است.



به موردی از کاربرد «یُخَوِّف» در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - یُخَوِّف (آیه ۱۷۵ سوره آل عمران)

(إِنَّما ذَلِكُمُ الشَّيْطانُ يُخَوِّفُ أَوْلِياءهُ فَلا تَخافوهُمْ وَ خافونِ إِن كُنتُم مُّؤْمِنينَ)
«اين فقط شیطان است كه پيروان خود را با سخنان و شايعات بى‌اساس، مى‌ترساند. از آن‌ها نترسيد؛ و تنها از مخالفت من بترسيد اگر ایمان داريد!.»


۱.۲ - یُخَوِّف در المیزان و مجمع‌البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرمایند:
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) همواره مردم را بعد از آسيب ديدن (بعد از محنت جنگ احد) دعوت مى‌كرده به اين‌كه براى جهاد با كفار بيرون شوند و مردمى در اين تلاش بوده‌اند كه مؤمنين را از شركت در جهاد و يارى رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) باز بدارند و به اين منظور شايعهپراكنى مى‌كردند، كه مشركين عليه شما لشگر جمع مى‌كنند.
توصيه به مؤمنين كه از جو سازان نترسند و فقط از خدا بترسند.
آن‌گاه خاطر نشان مى‌سازد كه اين ترساندن‌ها و شايعهپراكنى‌ها همه از ناحيه شيطان است و سخن او است كه از حلقوم اولياى او بيرون مى‌آيد و آن‌گاه بر مؤمنين واجب مى‌كند كه از اين جوسازان نترسند و اگر به خداى تعالى ایمان دارند، از او بترسند.


۱.۳ - یُخَوِّف در تفسیر نمونه

مکارم شیرازی در تفسیر نمونه می‌فرمایند:
اين آیه دنبالۀ آياتى است كه دربارۀ غزوه «حمراء الاسد» نازل شد و كلمۀ «ذلكم» در آيه اشاره به كسانى است كه مسلمانان را از قدرت لشكر قریش مى‌ترسانيدند تا روحيه آن‌ها را تضعيف كنند بنابراين معنى آيه چنين است:
عمل نعیم بن مسعود و يا كاروان عبد القیس فقط يک عمل شيطانى است كه براى ترساندن دوستان شيطان صورت گرفته، يعنى اين گونه وسوسه‌ها تنها در كسانى اثر مى‌گذارد كه از اوليا و دوستان شيطان باشند و اما افراد با ایمان و ثابت قدم هيچ‌گاه تحت تأثير اين وسوسه‌ها واقع نمى‌شوند، بنابراين شما كه از پيروان شيطان نيستيد، نبايد از اين وسوسه‌ها متزلزل شويد.
تعبير از نعيم بن مسعود و يا كاروان عبد القيس به شيطان، يا به خاطر اين است كه عمل آن‌ها براستى عمل شيطانى بود و با الهام او صورت گرفت، زيرا در قرآن و اخبار، معمولا هر عمل زشت و خلافى، عمل شيطانى ناميده شده، چون با وسوسه‌هاى شيطان انجام مى‌گيرد.
و يا منظور از شيطان، خود اين اشخاص مى‌باشند و اين از مواردى است كه شيطان بر مصداق انسانى آن، گفته شده، زيرا شيطان معنى وسيعى دارد و همۀ اغواگران را اعم از انسان و غير انسان شامل مى‌شود.
در پايان، آيۀ مورد بحث مى‌فرمايد:
«اگر ايمان داريد، از من و مخالفت فرمان من بترسيد.» يعنى ايمان با ترس از غير خدا سازگار نيست.
بنابراين اگر در قلبى ترس از غير خدا پيدا شود، نشانۀ عدم تكامل ايمان و نفوذ وسوسه‌هاى شيطانى است، زيرا مى‌دانيم در عالم بيكران هستى تنها پناهگاه خداست و مؤثر با لذات اوست و ديگران در برابر قدرت او قدرتى ندارند.


۱. آل عمران/سوره۳، آیه۱۷۵.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۶۱.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۵، ص۵۷.    
۴. آل عمران/سوره۳، آیه۱۷۵.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ج۱، ص۷۳.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۲۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص۲۱.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۳۵۲.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۸۹۰.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌ ط-دار الکتب الاسلامیه، ج۳، ص۱۷۸-۱۷۹.    



• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «ترساندن»، ج۱، ص ۷۵۰.


رده‌های این صفحه : لغات سوره آل عمران | لغات قرآن




جعبه ابزار