یَرْضَهُ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یَرْضَهُ: (تَشْکُرُوا یَرْضَهُ لَکُمْ)
«یَرْضَهُ» به ضم
«ها» در
قرائت مشهور، بدون
اشباع ضمیر خوانده می‌شود؛ زیرا در اصل
«یَرْضاه» بوده و «الف» به خاطر جزم افتاده، و «یَرْضَهُ» شده است، ضمناً، باید توجّه داشت که این ضمیر به «
شکر» بر می‌گردد، و کلمه «شکر» هر چند، در عبارت قبل صریحاً نیامده، اما جمله «انْ تَشْکُرُوا» دال بر آن است، مانند ضمیر در
(اعْدِلُوا هُوَ اَقْرَبُ لِلْتَّقْوی)
که به
عدالت باز می‌گردد.
(إِن تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنكُمْ وَلَا يَرْضَى لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ وَإِن تَشْكُرُوا يَرْضَهُ لَكُمْ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى ثُمَّ إِلَى رَبِّكُم مَّرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ)
(اگر ناسپاسى كنيد، خداوند از شما بى‌نياز است و هرگز ناسپاسى را براى بندگانش نمى‌پسندد؛ و اگر شكر او را به جا آوريد آن را براى شما مى‌پسندد. و هيچ گنهكارى گناه ديگرى را بردوش نمى‌كشد. سپس بازگشت همه شما به سوى پروردگارتان است، و شما را از آنچه انجام مى‌داديد آگاه مى‌سازد؛ چرا كه او به آنچه درون سينه‌هاست آگاه است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
وَ إِنْ تَشْكُرُوا يَرْضَهُ لَكُمْ ضمير در يرضه به شكر برمى‌گردد كه از كلمه تشكروا استفاده مى‌شود، نظير آيه
(اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوى)
كه ضمير هو در آن به عدالتى برمى‌گردد كه از كلمه اعدلوا استفاده مى‌شود و معنايش اين است كه: اگر به مقتضاى
عبودیت و
اخلاص دین براى
خدا، شكر خدا را بجا آورديد، خداوند همين شكر را براى شما كه بندگان او هستيد مى‌پسندد. و شكر خدا منطبق با
ایمان به خداست، هم چنان كه در مقابلش
کفران خدا منطبق با كفر به وى است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یَرْضَهُ»، ص۶۴۳.
