• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وَجْف (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





وَجْف (به فتح واو و سکون جیم) و وُجوف (به ضم واو) از واژگان نهج البلاغه به معنای اضطراب است. مواردى از آن در نهج البلاغه آمده است.



وَجْف و وُجوف به معنای اضطراب است.، وجف الشى‌ء: اضطرب» سرعت سير و دويدن شتر و اسب را نيز گويند: «وجف الفرس و البعير: عدا»


درباره مردان خدا فرموده: «مَضَوْا قُدُماً عَلَى الطَّرِيقَةِ، وَ أَوْجَفُوا عَلَى الْـمَحَجَّةِ، فَظَفِرُوا بَالْعُقْبَى الْدَّائِمَةِ» «در راه حق به جلو رفتند و در رفتن راه حق سرعت كردند، پس به عاقبت دائمى رسيدند.»(شرح‌های خطبه: ) «قدم» مثل عنق رفتن به جلو و «اوجفوا» يا لازم است و يا تقديرش «اوجفوا نفوسهم» مى‌باشد.
درباره كار طلحه و زبیر در جريان قتل عثمان به اهل کوفه مى‌نويسد: «إِنَّ النَّاسَ طَعَنُوا عَلَيْهِ... وَكَانَ طَلْحَةُ وَالزُّبَيْرُ أَهْوَنُ سَيْرِهِمَا فِيهِ الْوَجيِفُ وَأَرْفَقُ حِدَائِهِمَا الْعَنِيفُ، وَكَانَ مِنْ عَائِشَةَ فِيهِ فَلْتَةُ غَضَب» «مردم كارهاى عثمان را بر او خرده‌ گرفتند، طلحه و زبير نيز آسان‌ترين سيرشان در شورانيدن مردم بر عثمان سخت و سريع بود، و آرام‌ترين ندايشان شديد و قوى بود و عائشه نيز بر او غضب ناسنجيده‌اى داشت.»(شرح‌های خطبه: )


مواردى از آن در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۱۲۲.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۱۲۷.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۷۰، خطبه۱۱۵.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۲۲۹، خطبه۱۱۴.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۷۴، خطبه۱۱۶.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۵۷، خطبه۱۱۶.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۹۰.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۹۱.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۱۵۵.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۸، ص۹۱.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱، ص۲۷۷.    
۱۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۵۸۲، نامه ۱.    
۱۳. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۳، نامه ۱.    
۱۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۶۳، نامه ۱.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۶۵، نامه ۱.    
۱۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۵۴۷.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۵۷۶.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۹، ص۲۵.    
۱۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۶، ص۱۹۴.    
۲۰. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۴، ص۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «وجف»، ج۲، ص۱۱۲۲.    






جعبه ابزار