وَجَل (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَجَل (به فتح واو و جیم) از
واژگان قرآن کریم به معنای خوف و فزع است.
مشتقات
وَجَل که در
آیات قرآن آمده عبارتند از:
لا تَوْجَلْ (به فتح تاء، سکون واو و فتح جیم) به معنای نترس؛
وَجِلَةٌ (به فتح واو و کسر جیم) به معنای ترسان؛
وَجِلُونَ (به فتح واو و کسر جیم) به معنای ترسانیم؛
وَجِلَتْ (به فتح واو و کسر جیم) به معنای خوف و ترس است.
وَجَل (بر وزن فرس) به معنای فزع و خوف است.
وَجِل (به فتح واو و کسر جیم) به معنای ترسان و خائف است.
به مواردی از
وَجَل که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(قالُوا لا تَوْجَلْ اِنَّا نُبَشِّرُکَ بِغُلامٍ عَلِیمٍ) «گفتند: نترس ما به تو پسر دانایی را مژده می‌دهیم که متولّد خواهد شد.»
طبرسی فرموده: وجل، فزع و خوف یک چیزاند.
(وَ قُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ اَنَّهُمْ اِلی رَبِّهِمْ راجِعُونَ) «و دل‌های‌شان ترسان است که آن‌ها به سوی
پروردگارشان بر می‌گردند.»
(قالَ اِنَّا مِنْکُمْ وَجِلُونَ) «گفت ما از شما ترسانیم.»
(اِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ اِذا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ) «اهل ایمان آن‌ها کسانی‌اند که چون
خدا یاد شود دل‌های آنان احساس خوف کند.»
ظاهرا این خوف مثل خشیت در اثر تعظیم خدا است.
راغب وجل را احساس خوف گفته و آن در این آیه بهتر تطبیق می‌شود.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «وجل»، ج۷، ص۱۸۳.
