• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

هَیْمَنَ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: هَیْمَنَ (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))
مقالات مرتبط: مُهَیْمِن (لغات‌قرآن)، مهیمن (قرآن).


هَیْمَنَ و مُهَیْمِن از واژگان نهج‌البلاغه به معنای مراقب و حافظ است.
آن فقط یک بار در نهج‌البلاغه آمده است.


هَیْمَنَ و مُهَیْمِن
[۱] قرشی بنابی، سید علی اکبر، مفردات نهج‌البلاغه، ج۲، ص۱۱۱۳.    
[۲] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین ت الحسینی، ج۶، ص۳۲۹    .
به معنای مراقب و حافظ است. گویند: «هیمن علی کذا: صار رقیبا علیه».

به برخی از مواردی که در نهج‌البلاغه به کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - نامه ۶۲

امیر‌المؤمنین (علیه‌السّلام) به اهل مصر می‌نویسد: «فَإِنَّ اللهَ سُبْحَانَهُ بَعَثَ مُحَمَّداً (صلى الله عليه وآله) نَذِيراً لِلْعَالَمِينَ وَ مُهَيْمِناً عَلَى الْمُرْسَلِينَ»
[۳] السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۷۴۰، نامه ۶۲.    
[۴] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۳۰، نامه ۶۲.    
[۵] صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۴۵۱، نامه ۶۲.    
(امّا بعد! خداوند سبحان محمّد صلی الله علیه و آله و سلم را فرستاد تا بیم‌دهنده جهانيان و گواه و حافظ آيين انبياى او باشد.)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۰۵، نامه ۶۲.    
[۷] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۳۶.    
(شرح‌های نامه:
[۸] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۰۲.    
[۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۱، ص۲۳۲.    
[۱۰] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۳۵۸.    
[۱۱] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۱۵۱.    
)
گویا منظور از آن در اینجا «مصدّق» است یعنی خدا آن حضرت را تصدیق‌کننده پیامبران فرستاد.
بعضی از شرّاح آن را شاهد معنی کرده‌اند، یعنی حضرت در قیامت شاهد پیامبران خواهد بود.


این واژه فقط یک بار در نهج‌البلاغه آمده است.

۱. ↑ قرشی بنابی، سید علی اکبر، مفردات نهج‌البلاغه، ج۲، ص۱۱۱۳.    
۲. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین ت الحسینی، ج۶، ص۳۲۹    .
۳. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۷۴۰، نامه ۶۲.    
۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۳۰، نامه ۶۲.    
۵. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۴۵۱، نامه ۶۲.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۰۵، نامه ۶۲.    
۷. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۳۶.    
۸. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۰۲.    
۹. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۱، ص۲۳۲.    
۱۰. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۳۵۸.    
۱۱. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۱۵۱.    


• قرشی بنابی، سید علی اکبر، مفردات نهج‌البلاغه، برگرفته از مقاله «هیمن»، ج۲، ص۱۱۱۳.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نامه 62 نهج البلاغه
جعبه ابزار