هود - به ضم هاء (مفردات‌قرآن)

طبرسی فرموده: درباره این لفظ سه قول هست اوّل آن‌که: آن جمع‌ هائد است مثل عائذ و عوذ مذکّر و مؤنّث در آن یکسان و آن به معنی تائب است. دوّم این‌که مصدر است و به فرد و جمع صلاحیّت دارد. سوّم آن‌که اصل آن یهود است و یاء آن حذف شده است.

اقرب الموارد پس از نقل قول اوّل گوید: بنابراین هود کلمه عربی است و به قولی عجمی است مثل نوح و لوط و آن‌گاه گفته: بعید نیست که مخفّف یهود باشد و یاء از کثرت استعمال حذف شده است.