نَعْمَلُ (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نَعْمَلُ: (أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صالِحاً) تعبير به
«نَعْمَلُ» از مادّه «
عَمَل» كه
فعل مضارع است، و دليل بر استمرار مىباشد نيز تأكيدى است بر اين كه ما پيوسته مشغول اعمال ناصالح بوديم.
(وَ هُمْ يَصْطَرِخُونَ فِيهَا رَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ أَوَلَمْ نُعَمِّرْكُم مَّا يَتَذَكَّرُ فِيهِ مَن تَذَكَّرَ وَ جَاءكُمُ النَّذِيرُ فَذُوقُوا فَمَا لِلظَّالِمِينَ مِن نَّصِيرٍ) (آنها در
دوزخ فرياد مىزنند: پروردگارا! ما را بيرون آور تا عمل صالحى انجام دهيم غير از آنچه انجام مىداديم. به آنان گفته مىشود: آيا شما را به اندازهاى كههركس اهل تذكّر است در آن متذكّر مىشود عمر نداديم، و انذاركننده الهى به سراغ شما نيامد؟! اكنون بچشيد كه براى
ستمکاران هيچ ياورى نيست!)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: معناى آيه اين است كه: اين كفار كه در آتشند، شيون و فرياد مىكنند، و استغاثه مىنمايند، در حالى كه فريادشان اين است كه: پروردگارا ما را از آتش بدر آور، تا عمل صالح كنيم غير از آن عمل زشت كه مىكرديم، در پاسخ به ايشان گفته مىشود: نه، هرگز، مگر ما آن قدر عمر به شما نداديم كه هر كس مىخواست متذكر شود مجال آن را داشته باشد؟ ما اين مقدار عمر را به شما داديم، پيامبران بيمرسان هم نزد شما آمدند، و از اين عذاب بيمتان دادند، ولى متذكر نشديد و ايمان نياورديد، حال عذاب را بچشيد كه ستمكاران را ياورى نباشد، تا به يارى آنان برخيزند و از عذاب خلاصشان كنند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «نَعْمَلُ»، ص۵۹۱.