ندبه برای امام زمان
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
غیبت حضرت مهدی (علیه‌السّلام) برای همه
شیعیان، بلکه برای همه
مسلمانان بلایی سخت و ابتلایی بزرگ به شمار می‌رود. دروی از امام زمان (علیه‌السّلام) دوری از سرچشمه
نور است، در چنین شرایط سختی
گریه و زاری بندگان در پیشگاه
خدا می‌تواند راه نجاتی بگشاید و باران
اشک بلازدگان می‌تواند شعله‌های
فتنه را خاموش سازد.
غیبت حضرت مهدی (علیه‌السّلام) برای همه
شیعیان، بلکه برای همه
مسلمانان بلایی سخت و ابتلایی بزرگ به شمار می‌رود.
دروی از امام زمان (علیه‌السّلام) دوری از سرچشمه
نور است، و غیبت او همچون نهانی
خورشید است که ظلمت را بر سراپرده هستی می‌گسترد و
ضلالت و سرگشتگی بندگان
خدا را باعث می‌شود.
در چنین شرایط سختی
گریه و زاری بندگان در پیشگاه خدا می‌تواند راه نجاتی بگشاید و باران
اشک بلازدگان می‌تواند شعله‌های
فتنه را خاموش سازد.
«وَ اخْذْنا اهْلَها بِالباساءِ وَ الضَّرّاءِ لَعَلّهُمْ یَضّرَّعُونَ».
«آنان را به سختی‌ها و گرفتاری‌ها و شداید روزگار مبتلا می‌سازیم، شاید که به درگاه خدا
تضرّع و زاری نمایند».
این
سنّت بی‌تبدیل خداست که
سرنوشت آدمیان را براساس انگیزه‌ها
عمل کرد‌های آنان تقدیر می‌فرماید، تا آنان را در اثر ناسپاسی‌ها، پیمان‌شکنی‌ها، شرارت و نافرمانی‌های خود آنان به گرفتاری‌های فراوان و مشکلات طاقت‌فرسا دچار می‌سازد، امّا همواره براساس
رحمت و عطوفت خویش به
برکت یک بازگشت پشیمانانه و درخواست ملتمسانه و گریه عاجزانه، رهایی و آسانی را جایگزین گرفتاری و مشکلات می‌سازد.
«وجود امام زمان (علیه‌السّلام)
لطف است و غیبت او از ماست» (کلامی مشهور از
مرحوم خواجه نصیر طوسی.) .
غیبت پی‌آمد
کفران نعمت ولایت است، نتیجه قدر ناشناسی انسان‌ها نسبت به مقام عظمای
امامت است، اثر طبیعی سوزاندن
پرچم هدایت و درهم شکستن کشتی نجات
اهل بیت (علیه‌السّلام) است.
و چه زیباست که در
روایات فرموده‌اند:
«لایَنْجُو مِنْها الّا مَنْ دَعی دُعاءَ الغَریقْ».
«از
غیبت و مشکلات آن نجات نمی‌یابد مگر کسی که
دعاء غریق را بخواند، یا چونان
انسان گرفتار شده در غرقاب، با نهایت بیچارگی و شدّت
اضطراب خدا را بخواند».
و همین است سرّ این همه تاکید بر مداومت نسبت به
دعای ندبه، دعای زاری منتظران، دعای
گریه چشم انتظاران، دعای ندبه‌ای که در آن می‌خوانیم:
تا کی سرگشته و سرگردان تو باشم؟ مولای من!
تا کی و با چه بیانی تو را بستایم و چگونه نجوا سر کنم؟
برمن سخت است که از غیر تو پاسخ شنوم و جز تو دلداریم دهد.
بر من سخت است که من بر تو بگریم و دیگران تو را واگذارند.
بر من سخت است که سختی‌ها نه بر آنان بلکه بر تو وارد آید.
آیا کمک‌دهنده‌ای هست که پا به پای او ناله‌های طولانی و گریه‌های همیشگی داشته باشم؟
آیا زاری‌کننده بی‌تابی هست که در تنهایی‌هایش با زاری و بی‌تابی خود یاریش کنم؟
آیا چشمی‌هست که خار در آن
خلیده باشد و چشمان من در ناراحتی و دردِ این خار خلیدگی، با آن همراهی کند؟
آه، ای فرزند پیامبر آیا به سوی تو راهی هست، تا شرف دیدار حاصل آید؟
«اللهم انّا نَرْغّبُ اِلیْکَ فی دَولَه کَرِیَمه تُعِزُّ بِهَا الاسلامَ وَ اَهْلَهُ وَ تُذِلُّ بِهَا النِّفاقَ وَ اَهْلَهُ وَ تَجْعَلُنا فیها مِنَ الدُّعاه اِلی طاعَتِکَ وَ الْقادَه اِلی سَبیلِکَ وَ تَرْزُقُنا بِها کَرامَه الدُّنیا وَ الآخِرَه».
وقت ظهور؛
چگونگی اطلاع مردم از ظهور؛
وقایع ظهور حضرت مهدی؛
علائم حتمی ظهور؛
علائم غیرحتمی ظهور؛
زمینه‌های ظهور؛
دعا برای امام عصر؛
شناخت امام زمان؛
خدمت به امام زمان
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «ندبه برای امام زمان»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۰۳/۲۰.
