مُکْرَمونَ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُکْرَمونَ:(أُوْلَئِكَ في جَنّاتٍ مُّكْرَمونَ) «مُکْرَمونَ» از مادّه «اكرام» اسم مفعول به معناى گرامى و بزرگ داشته شده است.
آیه مورد بحث، پس از
ذکر بخشى از ويژگی‌هاى بهشتيان در گراميداشت آنان مى‌گويد:
«كسانى كه داراى اين صفاتند در باغ‌هاى
بهشت جاى دارند و از هر نظر گرامى داشته مى‌شوند.»
چرا گرامى نباشند؟ درحالى كه ميهمان‌هاى خدا هستند و
خداوند قادر و
رحمان تمام وسايل پذيرايى را براى آن‌ها فراهم ساخته است و درحقيقت اين دو تعبير «جنّات» و «مكرمون» اشاره به نعمت‌هاى مادى و معنوى است كه شامل حال اين گروه است.
به موردی از کاربرد «مُکْرَمونَ» در
قرآن، اشاره می‌شود:
(أُوْلَئِكَ في جَنّاتٍ مُّكْرَمونَ) «آنان كه چنين اوصافى دارند در باغ‌هاى بهشتى گرامى داشته مى‌شوند.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند:
(أُولئِكَ فِي جَنّاتٍ مُكْرَمونَ) کلمه «اولئک»
اشاره است به المصلين، و اگر كلمه جنات را
نکره و بدون الف و لام آورده براى بزرگداشت آن جنات است.
و جمله فى جنات خبر، و جمله مكرمون خبر بعد از خبر است، و يا جمله فى جنات ظرف است براى «مكرمون.»
بنا بر احتمال اول معنا چنين مى‌شود ايشان در بهشت‌هايند و محترمند، و بنا بر احتمال دوم چنين مى‌شود: ايشان در بهشت‌ها محترمند.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مکرمون»، ج۴، ص ۶۴.
