• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَهْما (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: مهما (مفردات‌قرآن).


مَهْما: (مَهْما تَأْتِنا)
مَهْما: بر وزن صحرا، از اسماء شرط است.
به معنى «هرچه، هرطور» و نيز ظرف زمان (هرگاه، هر زمان، هر وقت) مى‌باشد كه بر سر فعل مضارع مى‌آيد و جواب آن نيز مجزوم است.
طبرسى آن را «اىّ شىء» معنى كرده و به نقل از خليل گفته است: اصلش «ما» است در موقع افزودن «ما» ى ديگرى، الف اوّل را به «ها» عوض كرده‌اند.
اين كلمه بيش از يک‌بار در قرآن مجید به كار نرفته است.



به موردی از کاربرد مَهْما در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - مَهْما (آیه ۱۳۲ سوره اعراف)

(وَ قالُوا مَهْما تَأْتِنا بِهِ مِنْ آيَةٍ لِتَسْحَرَنا بِها فَما نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ‌)
(و گفتند: «هر زمان نشانه و معجزه‌ای براى ما بياورى كه با آن سحرمان كنى، ما به تو ایمان نمى‌آوريم.»)

۱.۲ - مَهْما در المیزان و مجمع‌ البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه مهما از اسماى شرط و به معناى هر چه است و معناى آيه اين است كه هر چه براى ما معجزه بياورى كه ما را جادو كنى ما به تو ايمان آور نيستيم. قوم فرعون با اين‌ كلام خود خواسته‌اند موسی را براى هميشه از خود مايوس سازند و اينكه معجزات او را جادو خواندند در حقيقت خواسته‌اند او را استهزاء نموده و بگويند تو بى‌خود اسم اين اعمالت را معجزه گذارده‌اى.

۱. اعراف/سوره۷، آیه۱۳۲.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۱، ص۴۰۲.    
۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۶، ص۳۲۰.    
۴. اعراف/سوره۷، آیه۱۳۲.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۱۶۶.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۲۹۰.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیرالمیزان، ج۸، ص۲۲۷.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۲۴.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۷۲۰.    



• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مَهْما»، ج۴، ص۳۵۶.


رده‌های این صفحه : لغات سوره اعراف | لغات قرآن




جعبه ابزار