مَصْفُوفَة (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَصْفُوفَة:(سُرُرٍ مَّصْفُوفَةٍ) «مَصْفُوفَة» از مادّه «
صف» به اين معناست كه اين تخت‌ها در كنار يكديگر قرار گرفته،
و مجلس انس عظيمى برپا مى‌كنند.
(مُتَّكِئِينَ عَلَى سُرُرٍ مَّصْفُوفَةٍ وَ زَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ) (اين در حالى است كه بر تخت‌هايى كه در كنار هم چيده شده تكيه مى‌زنند، و «
حورالعین» را به همسرىِ آنها در مى‌آوريم.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه متكئين جمع اسم فاعل از باب افتعال است كه مصدر آن اتكاء مى‌باشد، و اتكاء به معناى تكيه دادن به پشتى و يا مثل آن است. و كلمه سرر جمع سرير است، (كه به معناى تخت و به اصطلاح امروز مبل است). و كلمه مصفوفة از ماده صف است، كه به معناى رديف قرار گرفتن چند نفر در يک خط است، (مانند صف لشكر و يا صف
نماز)، پس معناى مصفوفه اين است كه: اهل بهشت به يكديگر وصلند و اتصال دارند. معناى آيه اين است كه: ايشان بر پشتى‌ها و بالش‌ها تكيه دارند، در حالى كه بر روى مبل‌هاى رديف هم، قرار گرفته باشند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «مَصْفُوفَة»، ص۵۳۲.
