• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَرَس (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مَرَس (به فتح میم و راء) از واژگان نهج البلاغه به معنای شروع كردن، ادامه كار، شوخى و نحو آن است.
مَرَس (مثل شرف) جمع «مَرَسِه» (مثل عرفه) به معنى ريسمان است، امراس جمع الجمع است.
این کلمه سه مورد در «نهج‌ البلاغه» آمده است.



مَرَس و مُمارَست به معنى شروع كردن، ادامه كار، شوخى و نحو آن است.
مَرِس مثل شرف جمع «مَرَسِه» به معنى ريسمان است، امراس جمع الجمع است.


مواردی که در «نهج البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - مِراساً - خطبه ۲۷ (درباره جهادش)

حضرت علی (علیه‌السلام) اول درباره خودش فرموده: قریش گفتند: پسر ابى‌طالب مردى شجاع است ولى فنون جنگ را دارا نيست:
«للهِ أَبوهُمْ! وَ هَلْ أَحدٌ مِنْهُمْ أَشَدُّ لَها مِراساً، وَ أَقْدَمُ فيها مَقاماً مِنّي؟! لَقَدْ نَهَضْتُ فيها وَ ما بَلَغْتُ العِشْرينَ.»
يعنى: «خدا پدرشان را بيامرزد آيا كسى از آنها بيشتر از من مشغول جهاد بوده، من هنوز بيست سالم نشده بود كه به جهاد قيام كردم.» «مراس» به معنى ممارست و ادامه كار است.


۲.۲ - أُمارِسُ - خطبه ۸۳ (عمرو بن عاص)

درباره عمرو بن عاص كه حضرت را به لهو و لعب نسبت مى‌داد فرمود:
«عَجَباً لاِبْنِ النّابِغَةِ! يَزْعُمُ لاَِهْلِ الشّامِ أَنَّ فِيَّ دُعابَةً، و أَنّي امْرُؤٌ تِلْعابَةٌ: أُعافِسُ وَ أُمارِسُ! لَقَدْ قالَ باطِلاً، وَ نَطَقَ آثِماً...أَما واللهِ إِنّي لَـيَمْنَعُنی مِنَ اللَّعِبِ ذِكْرُ الْموْتِ.»
«تعجب از پسر زن زناكار كه به اهل شام مى‌گويد: كه من اهل شوخى و مزاحم و من بسيار اهل لعب هستم، با مردم مزاح مى‌كنم و شوخى و بذله گویى مى‌نمايم، باطل گفته و گناهكار شده، به خدا قسم ياد مرگ مرا از لعب، شوخى مانع است.»

۲.۳ - أَمْراسَ - خطبه ۱۸۵ (درباره رسول الله)

درباره رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرموده:
«وَ جَعَلَ أَمْراسَ الاِْسْلامِ مَتينَةً، وَعُرا الاْيمانِ وَثيقَةً.»
يعنى: «آن حضرت ريسمان‌هاى اسلام را محكم و دستگيره‌هاى ایمان را استوار فرمود.» «مرس» مثل شرف جمع «مَرَسِه» (مثل عرفه) به معنى ريسمان است، امراس جمع الجمع است.



این کلمه سه مورد در «نهج‌ البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۹۷۲.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۴، ص۱۰۶.    
۳. ابن منظور،‌ لسان العرب،‌ ج۶،‌ ص۲۱۵.    
۴. زبیدی، مرتضی،‌ تاج العروس، ج۱۶،‌ ص۵۰۱.    
۵. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۱، خطبه ۲۷.    
۶. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ص۶۶، خطبه ۲۷.    
۷. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۷۱، خطبه ۲۷.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۷، خطبه ۲۷.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۶۹.    
۱۰. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۶.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۲، ص۱۶۸.    
۱۲. هاشمی خویی، حبیب‌الله‌، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۳، ص۴۰۴.    
۱۳. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۲، ص۷۵.    
۱۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۶۴، خطبه ۸۳.    
۱۵. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ص۱۴۵، خطبه ۸۲.    
۱۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۱۵، خطبه ۸۴.    
۱۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۶۱، خطبه ۸۴.    
۱۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۷۱.    
۱۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۷۱.    
۲۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۳، ص۴۶۵.    
۲۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله‌، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۶، ص۸۷.    
۲۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۲۸۰.    
۲۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۱۹، خطبه ۱۸۵.    
۲۴. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۳۹، خطبه ۱۸۰.    
۲۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۷۰، خطبه ۱۸۵.    
۲۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۱۹، خطبه ۱۸۵.    
۲۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۲۲۵.    
۲۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۲۳۵.    
۲۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۷، ص۱۵۳.    
۳۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله‌، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۱، ص۱۸.    
۳۱. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۳، ص۴۴.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «مرس»، ج۲، ص۹۷۲.    






جعبه ابزار