ملّامحمّدجعفر اصفهانی، عالم فاضل، از دانشوران قرن یازدهم هجری. در اصفهان نزد علاّمه مجلسی، به تحصیل پرداخته و علاّمه در آخر «کتاب الفِتَن» از «بحارالانوار» در تاریخ ۱۴ شعبان ۱۰۹۹ق برای او اجازه نوشته است. این نسخه به شماره ۱۸۶۷ در کتابخانه آیت‌اللّه مرعشی نجفی در قم موجود است. همچنین وی کتاب «مقباس المصابیح» تالیف استادش مجلسی را خلاصه نموده و در آن اسانید دعاها و فضایل و ثواب‌های آن ادعیه را حذف نموده و آن را «تعقبات الصلاه» نام نهاده است. نسخه‌ای از این کتاب را محمدابراهیم قمی خطّاط عالی‌قدر عهد شاه سلطان حسین صفوی در سال ۱۱۱۴ق به خط نسخ خوش کتابت کرده و در کتابخانه حاج سیدنصراللّه تقوی موجود بوده است.
