لین (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لین (به کسر لام) از
واژگان نهج البلاغه به معنای نرمی است.
اصطلاح
لَيِّنُ الْعَرِيكَة به معنای نرم‌خوی، دو بار در «
نهج البلاغه» آمده است.
لين به معنای نرمى است.
راغب گويد: در اجسام به كار رود و در خلق و معانى ديگر به طور استعاره باشد.
برخی از مواردی که در «نهج البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
«مَنْ لانَ عودُهُ كَثُفَتْ أَغْصانُهُ.» «هر كس تركه‌اش نرم باشد شاخه‌هايش بيشتر مى‌شود.»
امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره حجج خدا و امامان حق فرموده است:
«وَ باشَروا روحَ الْيَقينِ، وَ اسْتَلانوا ما اسْتَوْعَرَهُ الْمُتْرَفونَ.» «زهدى را كه مترفين خشن و سخت مى‌دانند، آنها نرم و آسان يافته‌اند.»
«استلان» به معنای نرم پنداشتن و نرم يافتن است. يعنى
و به
محمد بن ابی بکر نوشته:
«فَاخْفِضْ لَهُمْ جَناحَكَ، وَ أَلِنْ لَهُمْ جانِبَكَ.» «بال رحمت را بر اهل
مصر فرودآور، (با آنها مهربان باش) و طرفت را بر آنها نرم كن يعنى با آنها نرم و خوشرفتار باش.»
«لَيِّنُ الْعَريكَةِ.» يعنى «نرم طبيعت و نرم خوى.»
آن دو بار در «نهج البلاغه» آمده است
كه در «عرک» گذشت.
موارد زيادى از لین در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «لین»، ج۲، ص۹۵۷.
