لا تَغْلُوا (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لاتَغْلُوا:(لا تَغْلُوا في دينِكُم) «لاتَغْلُوا» از مادّه «
غلوّ» به معناى تجاوز از حدّ است،
منتها هنگامى كه تجاوز در مورد مقام و منزلت كسى باشد
«غلو» گفته مى‌شود، اگر در نرخ و قيمت باشد
«غلاء» گفته مى‌شود و اگر در مورد تير باشد
«غَلْو»(بر وزن دلو) مى‌گويند و اين كه به جوشش، «غليان» گفته مى‌شود و به حيوانى كه فوق‌العاده سركش است
«غلواء» مى‌گويند؛ همه، از همين ماده است.
بعضى معتقدند:
«غلوّ» هم در طرف افراط گفته مى‌شود، هم در تفريط در حالى كه بعضى ديگر آن را منحصر به طرف افراط مى‌دانند و نقطه مقابل آن را تقصير مى‌گويند.
(قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لاَ تَغْلُواْ فِي دِينِكُمْ غَيْرَ الْحَقِّ وَ لاَ تَتَّبِعُواْ أَهْوَاء قَوْمٍ قَدْ ضَلُّواْ مِن قَبْلُ وَ أَضَلُّواْ كَثِيرًا وَ ضَلُّواْ عَن سَوَاء السَّبِيلِ) (بگو: «اى
اهل کتاب! در دين خود،
غلّو و زياده‌روى نكنيد؛ و غير از حق نگوييد؛ و از هوس‌هاى گروهى كه پيشتر گمراه شدند و بسيارى را گمراه كردند و از راه راست منحرف گشتند، پيروى ننماييد.»)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: غالى (با غين نقطه‌دار) كسى را گويند كه از حد تجاوز كرده و مرتكب افراط شود، كما اين‌كه در مقابل آن قالى (با قاف) كسى را گويند كه تفريط و كوتاهى كرده باشد، اين
آیه خطاب ديگرى است به
رسول اللَّه (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، در اين خطاب به آن جناب دستور مى‌دهد كه اهل كتاب را دعوت كند به اين‌كه در دين خود مرتكب
غلو و افراط نشوند، چون اهل كتاب مخصوصا
نصارا به اين بليه و انحراف در عقيده مبتلا بودند، آرى دينى كه از طرف
پروردگار نازل شده باشد و كتب آسمانى آن را بيان كنند نشانه‌اش اين است كه در درجه اول توحيد را بر بشر عرضه كرده باشد، و شريک را از خدا نفى كند، دينى است كه بشر را از انباز گرفتن براى
خداوند و پرستش بت نهى كند، و
یهود و نصارا داراى چنين دينى نيستند، چون اين دو طايفه نيز براى خدا انباز گرفتند مخصوصا نصارا كه رسوايى و شناعتشان از
يهود بيشتر است، گر چه در كيش
يهودی‌هاى امروز چيزى كه مستقيما شرک باشد ديده نمى‌شود.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «لاتَغْلُوا»، ص۴۷۶.
