آمده است.
(به فتح میم و سکون قاف) به معنای ناپسند است.
به معنای ناپسندى است.
«
مقبوحين» ممكن است به معنى «مبعدين» باشد؛يعنى هم در دنيا و هم در
آخرت ملعون‌اند.
راغب گويد:
قبيح در اعيان آن است كه
چشم، ديدنِ آن را ناپسند دارد و
قبيح از احوال و اعمال آن است كه
نفس آن را ناپسند داند. به نظر او «
مقبوحين» در
آیه اشاره است به ناپسندى منظر و قيافه آن‌ها از قبيل سياهى چهره، كبودى چشم، كشيده شدن در زنجيرها.
ممكن است «
مقبوحين» را زشت‌ها معنى كرد اعمّ از آن‌كه از حيث قيافه باشد يا حال يعنى زشت‌اند از جهت
ذلّت، خوارى، بى‌يارى، قيافه صورت و غيره.
